Nec vero tibi de versibus plura respondebo; tantum dicam breviter, te neque illos neque ullas omnino litteras nosse, me nec rei publicae nec amicis umquam defuisse et tamen omni genere monimentorum meorum perfecisse, ut meae vigiliae meaeque litterae et iuventuti utilitatis et nomini Romano laudis aliquid adferrent. Num sibi soli vicit? Pompeius probavit, qui ut me primum decedens ex Syria vidit, complexus et gratulans meo beneficio patriam se visurum esse dixit. Sumpsisti virilem, quam statim muliebrem togam reddidisti. Num igitur me fefellit, aut num diutius sui potuit dissimilis esse? [XVII] Haec ut colligeres, homo amentissime, tot dies in aliena villa declamasti? Philippi definition, a ruined city in NE Greece, in Macedonia: Octavian and Mark Antony defeated Brutus and Cassius here, 42 b.c. Hunc igitur quisquam, qui in suis partibus, id est in suis fortunis, tam timidus fuerit, pertimescat? Sed quoquo modo nobiscum egeris, dum istis consiliis uteris, non potes, mihi crede, esse diuturnus. cur honorem Caesaris tua lege datum deseri patimur? [94] Quis enim cuiquam inimicior quam Deiotaro Caesar? Quid est, quod addi possit? Qui consulatus verbo meus, patres conscripti, re vester fuit. An Caesaris decreto Creta post M. Bruti decessum potuit liberari, cum Creta nihil ad Brutum Caesare vivo pertineret? duos Servilios—Cascas dicam an Ahalas? 3 Do nothing from k selfish ambition or l conceit, but in m humility count others more significant than yourselves. Quam volent illi cedant otio consulentes, tamen a re publica revocabuntur. Thanksgiving and Prayer (1 Corinthians 1:4-9; Colossians 1:3-14; 2 Thessalonians 1:3-4) 3 I thank my God every time I remember you. Quod quidem cuius temperantiae fuit, de M. Antonio querentem abstinere maledictis! #3 Author ScottChicago (887282) 27 Nov 16, 02:09; Sources: Webster's 3rd unabridged: philippic - [MF philippique, fr. cum tu tamen nocte socia, hortante libidine, cogente mercede, per tegulas demitterere. Nec enim omnia effundam, ut, si saepius decertandum sit, ut erit, semper novus veniam; quam facultatem mihi multitudo istius vitiorum peccatorumque largitur. An L. Tillius Cimber me est auctorem secutus? [52] Quid cupide a senatu, quid temere fiebat, cum tu unus adulescens universum ordinem decernere de salute rei publicae prohibuisti, neque id semel, sed saepius, neque tu tecum de senatus auctoritate agi passus es? Ideone L. Tarquinius exactus, Sp. Veniunt Kalendae Ianuariae; cogimur in senatum: invectus est copiosius multo in istum et paratius Dolabella quam nunc ego. Quid prandiorum adparatus, quid furiosam vinulentiam tuam proferam? Pompei Magni voci acerbissimae subiecta praeconis! Scribam ad illos, ut, si qui forte, quod a te mihi obiectum est, quaerent sitne verum, ne cui negent. [18] Qui autem tibi venit in mentem redigere in memoriam nostram te domi P. Lentuli esse educatum? Rex enim ipse sua sponte nullis commentariis Caesaris, simul atque audivit eius interitum, suo Marte res suas reciperavit. Vide, ne illa causa fuerit adpellandi mei, quod, cum rem gessisset consimilem rebus iis, quas ipse gesseram, me potissimum testatus est se aemulum mearum laudium extitisse. [23] Quod vero dicere ausus es, idque multis verbis, opera mea Pompeium a Caesaris amicitia esse diiunctum ob eamque causam culpa mea bellum civile esse natum, in eo non tu quidem tota re, sed, quod maximum est, temporibus errasti. Eui nuper, patres conscripti, causam reditus mei. Sed quid singulos commemoro? [32] Quid est? Quae autem domus? O foeditatem hominis flagitiosam, o impudentiam, nequitiam, libidinem non ferendam! Etenim quod umquam in terris tantum flagitium exstitisse auditum est, tantam turpitudinem, tantum dedecus? an quia tribunus pl. Resipisce, quaeso, aliquando; quibus ortus sis, non quibuscum vivas, considera; mecum, ut voles, redi cum re publica in gratiam. [65] Tantus igitur te stupor oppressit vel, ut verius dicam, tantus furor, ut primum, cum sector sis isto loco natus, deinde cum Pompei sector, non te exsecratum populo Romano, non detestabilem, non omnis tibi deos, non omnis homines et esse inimicos et futuros scias? Sed dicam alio loco et de Leontino agro et de Campano, quos iste agros ereptos rei publicae turpissimis possessoribus inquinavit. Schauen Sie sich Beispiele für Philipp II.-Übersetzungen in Sätzen an, hören Sie sich die Aussprache an und lernen Sie die Grammatik. In quo demiror, cur Milonem impulsu meo rem illam egisse dicas, cum te ultro mihi idem illud deferentem numquam sim adhortatus. Cur non sumus praetextati? Ius postulabas, sed quid ad rem? Ego, quid ille, et contra ille, quid ego sentirem et spectarem, videbat. The entire intelligent universe is called to worship Jesus Christ as Lord. [88] [XXXV] Sed ad auspicia redeamus, de quibus Idibus Martiis fuit in senatu Caesar acturus. 3 # Gal. eundem in septemviratu nonne destituisti? ), quaesitum est tamen. quem ego magis fecisse illam rem sum admiratus, quam facturum putavi, admiratus autem ob eam causam, quod immemor beneficiorum, memor patriae fuisset. Bible Gateway Help FAQs/Tutorials; Contact us/Feedback ; Why We Advertise; Use Bible Gateway On Your Site; Advertise with Us; How to Support Bible Gateway; Links … [5] [III] At beneficio sum tuo usus. Tu cum principem senatorem, civem singularem tam propinquum habeas, ad eum de re publica nihil referas, referas ad eos qui suam rem nullam habent, tuam exhauriunt? Ego, qui sum illorum, ut ipse fateor, familiaris, ut a te arguor, socius nego quicquam esse medium; confiteor eos, nisi liberatores populi Romani conservatoresque rei publicae sint, plus quam sicarios, plus quam homicidas, plus etiam quam parricidas esse, siquidem est atrocius patriae parentem quam suum occidere. The Philippics (Latin: Philippicae) are a series of 14 speeches composed by Cicero in 44 and 43 BC, ... 2 September 44): Cicero criticises the legislation of the consuls in office, Mark Antony and Publius Cornelius Dolabella, who, he said, had acted counter to the will of the late Caesar (acta Caesaris). Quis enim umquam, qui paulum modo bonorum consuetudinem nosset, litteras ad se ab amico missas offensione aliqua interposita in medium protulit palamque recitavit? Omnino nemo ullius rei fuit emptor, cui defuerit hic venditor. Quis enim meum in ista societate gloriosissimi facti nomen audivit? Nec vero te umquam neque vigilantem neque in somnis credo posse mente consistere. P. Brett Xiang 1,323 views. [59] Reliquorum factorum eius, patres conscripti, difficilis est sane reprehensio et lubrica. Non enim abiectum sustuleras, sed adtuleras domo meditatum et cogitatum scelus. Dicebam illis in Capitolio liberatoribus nostris, cum me ad te ire vellent, ut ad defendendam rem publicam te adhortarer, quoad metueres, omnia te promissurum; simul ac timere desisses, similem te futurum tui. consumptis enim lacrimis tamen infixus haeret animo dolor), bona, inquam, Cn. Studiorum enim suorum M. Varro voluit illud, non libidinum deversorium. Ille vir fuit; nos quidem contemnendi, qui actorem odimus, acta defendimus. Tu vero adscribe me talem in numerum. Quid ego istius decreta, quid rapinas, quid hereditatum possessiones datas, quid ereptas proferam? Si te municipiorum non pudebat, ne veterani quidem exercitus? Qui cum hoc ipso tempore stent cum gladiis in conspectu senatus, ego quoque te disertum putabo, si ostenderis, quo modo sis eos inter sicarios defensurus. Non video, nec in vita nec in gratia nec in rebus gestis nec in hac mea mediocritate ingeni quid despicere possit Antonius. Um es gleich klarzustellen: DAS IST KEINE HAUSAUFGABE!!! Tua ista detrimenta sunt, illa nostra. [113] Eripiet et extorquebit tibi ista populus Romanus, utinam salvis nobis! Cogebat egestas; quo se vertere non habebat; nondum ei tanta a L. Rubrio, non a L. Turselio hereditas venerat; nondum in Cn. Cur mihi potissimum? [XXXVI] Qui tu vir, di immortales, et quantus fuisses, si illius diei mentem servare potuisses! Pacem haberemus, quae erat facta per obsidem puerum nobilem, M. Bambalionis nepotem. Quid Anagnini? Quibus rebus tantis ac talibus gestis quid fuit causae, cur in Africam Caesarem non sequerere, cum praesertim belli pars tanta restaret? Quid ergo? Omitto, quam haec falsa, quam levia, praesertim cum omnino nulla causa iusta cuiquam esse possit contra patriam arma capiendi. [50] Quaestor es factus; deinde continuo sine senatus consulto, sine sorte, sine lege ad Caesarem cucurristi. funestae illius quidem pecuniae, sed tamen quae nos, si iis, quorum erat, non redderetur, a tributis posset vindicare. Audite, audite, patres conscripti, et cognoscite rei publicae vulnera. Haec vivus eripuit, reddit mortuus. [29] Tu autem, omnium stultissime, non intellegis, si, id quod me arguis, voluisse interfici Caesarem crimen sit, etiam laetatum esse morte Caesaris crimen esse? Meministi ipse, de exulibus, scis, de immunitate quid dixeris. Scisne me de rebus mihi notissimis dicere? Debet enim talibus in rebus excitare animos non cognitio solum rerum, sed etiam recordatio; etsi incidamus, opinor, media ne nimis sero ad extrema veniamus. Et eius viri nomine me insectari audes, cuius me amicum, te sectorem esse fateare? [55] Ut igitur in seminibus est causa arborum et stirpium, sic huius luctuosissimi belli semen tu fuisti. Filiam eius sororem tuam eiecisti alia condicione quaesita et ante perspecta. an supplicationes addendo diem contaminari passus es, pulvinaria noluisti? Auctoritas huius ordinis adflicta est; adflixit Antonius. Quotiens te pater eius domu sua eiecit, quotiens custodes posuit, ne limen intrares! Magno quidem studio, iudicio, benivolentia, caritate, non ut te et Basilum vi et armis et alios vestri similes, quos clientis nemo habere velit, non modo illorum cliens esse. Nam, si dignitas significaretur in nomine, dixisset, credo, aliquando avus tuus se et consulem et Antonium. Gustaras civilem sanguinem vel potius exorbueras; fueras in acie Pharsalica antesignanus; L. Domitium, clarissimum et nobilissimum virum, occideras multosque praeterea, qui e proelio effugerant, quos Caesar ut non nullos fortasse servasset, crudelissime persecutus trucidaras. At huius venditione decreti, ne nihil actum putetis, provinciam Cretam perdidistis. Sed de te tu videris, ego de me ipse profitebor. Nam quod quaerebas, quo modo redissem: primum luce, non tenebris, deinde cum calceis et toga, nullis nec Gallicis nec lacerna. [13] [VI] Sed quoniam illis, quos nominavi, tot et talibus viris res publica orbata est, veniamus ad vivos, qui duo de consularium numero reliqui sunt. Pompei liberi tum primum patriam repetebant. [105] Quae in illa villa antea dicebantur, quae cogitabantur, quae litteris mandabantur! [V] Sed cum mihi, patres conscripti, et pro me aliquid et in M. Antonium multa dicenda sint, alterum peto a vobis, ut me pro me dicentem benigne, alterum ipse efficiam, ut, contra illum cum dicam, attente audiatis. [9] Quid enim est minus non dico oratoris, sed hominis quam id obicere adversario, quod ille si verbo negarit, longius progredi non possit, qui obiecerit? [103] Ab hac perturbatione religionum advolas in M. Varronis, sanctissimi atque integerrimi viri, fundum Casinatem, quo iure, quo ore? Iure id quidem; in homine enim turpissimo obsolefiebant dignitatis insignia. te autem ipsum ad populum tulisse, ut quintus praeterea dies Caesari tribueretur? Utinam hoc tuum verum crimen esset! an eas, ad quas te peragratis veteranorum coloniis stipatum armis rettulisti? Ecquid reperies ex tam longa oratione mea, cui te respondere posse confidas? Vereor, ne imminuam summorum virorum gloriam; dicam tamen dolore commotus: Quid indignius quam vivere eum, qui inposuerit diadema, cum omnes fateantur iure interfectum esse, qui abiecerit? Haec tu cum per me acta meminisses, nisi illis, quos videmus, gladiis confideres, maledictis me provocare ausus esses? O miserae mulieris fecunditatem calamitosam! Haec te, si ullam partem habes sensus, lacerat, haec cruentat oratio. Tua illa pulchra laudatio, tua miseratio, tua cohortatio; [91] tu, tu, inquam, illas faces incendisti, et eas, quibus semustulatus ille est, et eas, quibus incensa L. Bellieni domus deflagravit; tu illos impetus perditorum hominum et ex maxima parte servorum, quos nos vi manuque reppulimus, in nostras domos inmisisti. [67] Quae Charybdis tam vorax? O incredibilem audaciam, o inpudentiam praedicandam! [28] [XII] At quem ad modum me coarguerit homo acutus, recordamini. Quid? [19] Iam illud cuius est non dico audaciae (cupit enim se audacem), sed, quod minime vult, stultitiae, qua vincit omnis, clivi Capitolini mentionem facere, cum inter subsellia nostra versentur armati, cum in hac cella Concordiae, di immortales! Quem ad modum illinc abieris vel potius paene non abieris, scimus. Vitricum tuum fuisse in tanto scelere fatebare, poena adfectum querebare. Quis enim eques Romanus, quis praeter te adulescens nobilis, quis ullius ordinis, qui se civem esse meminisset, cum senatus in hoc templo esset, in clivo Capitolino non fuit, quis nomen non dedit? Cn. Quam id te, di boni, non decebat! Quae peto ut, quamquam multo notiora vobis quam mihi sunt, tamen ut facitis, attente audiatis. Ipse enim Pompeium a mea familiaritate diiunxit. Haerebat nebulo; quo se verteret, non habebat. Libero te metu; nemo credet umquam; non est tuum de re publica bene mereri; habet istius pulcherrimi facti clarissimos viros res publica auctores; ego te tantum gaudere dico, fecisse non arguo. 2 Grace and peace to you from God our Father and the Lord Jesus Christ. Seite 1 von 1 [ 2 Beiträge ] [phpBB Debug] PHP Warning: in file [ROOT]/vendor/twig/twig/lib/Twig/Extension/Core.php on line 1266: count(): Parameter must be … Expectantibus omnibus, quisnam esset tam impius, tam demens, tam dis hominibusque hostis, qui ad illud scelus sectionis auderet accedere, inventus est nemo praeter Antonium, praesertim cum tot essent circum hastam illam, qui alia omnia auderent; unus inventus est, qui id auderet, quod omnium fugisset et reformidasset audacia. Ibi te cum et illius largitionibus et tuis rapinis explevisses, si hoc est explere, haurire, quod statim effundas, advolasti egens ad tribunatum, ut in eo magistratu, si posses, viri tui similis esses. Si parricidas, cur honoris causa a te sunt et in hoc ordine et apud populum Romanum semper appellati? Quam cum illa legeret flens (erat enim scripta amatorie; caput autem litterarum sibi cum illa mima posthac nihil futurum; omnem se amorem abiecisse illim atque in hanc transfudisse), cum mulier fleret uberius, homo misericors ferre non potuit, caput aperuit, in collum invasit. [98] Et de exulibus legem, quam fixisti Caesar tulit? The name for Jesus given in the fullest sense after His exaltation was “Lord”. [XLII] Interea dum tu abes, qui dies ille conlegae tui fuit, cum illud, quod venerari solebas, bustum in foro evertit! cur potius quam ego ab illo? Quamquam in hoc genere fateor feliciorem esse te. Sunt ea quidem innumerabilia, quae a tuis emebantur non insciente te, sed unum egregium de rege Deiotaro populi Romani amicissimo decretum in Capitolio fixum; quo proposito nemo erat qui in ipso dolore risum posset continere. qui locus tibi in legibus et in iudiciis esse potest, quae tu, quantum in te fuit, dominatu regio sustulisti? si misericors, cur non in suos? Is igitur fratrem exheredans te faciebat heredem? Ne de iocis quidem respondebo, quibus me in castris usum esse dixisti. 2, 4, 3 - 5, 7; Cic.Verr. Nec vero eram tam indoctus ignarusque rerum, ut frangerer animo propter vitae cupiditatem, quae me manens conficeret angoribus, dimissa molestiis omnibus liberaret. [112] [XLIV] Sed praeterita omittamus: hunc unum diem, unum, inquam, hodiernum diem, hoc punctum temporis, quo loquor, defende, si potes. praesertim cum tu reliquias rei publicae dissipavisses, cum domi tuae turpissimo mercatu omnia essent venalia, cum leges eas, quae numquam promulgatae essent, et de te et a te latas confiterere, cum auspicia augur, intercessionem consul sustulisses, cum esse foedissime stipatus armatis, cum omnis impuritates inpudica in domo cotidie susciperes vino lustrisque confectus. Quamquam mihi inimicus subito extitisti, tamen me tui miseret, quod tibi invideris. [119] Quin etiam corpus libenter optulerim, si repraesentari morte mea libertas civitatis potest, ut aliquando dolor populi Romani pariat, quod iam diu parturit. quae vero tam immemor posteritas, quae tam ingratae litterae reperientur, quae eorum gloriam non immortalitatis memoria prosequantur? [21] [IX] P. Clodium meo consilio interfectum esse dixisti. O inpudentiam singularem! Optimum vero, quod dictaturae nomen in perpetuum de re publica sustulisti; quo quidem facto tantum te cepisse odium regni videbatur, ut eius omen omne propter proximum dictatoris metum tolleres. Quamquam illud ipsum, quod commemoras, semper prae me tuli; malui me tibi debere confiteri quam cuiquam minus prudenti non satis gratus videri. Hereditates mihi negasti venire. 3 For it is we who are the circumcision, we who serve God by his Spirit, who boast in Christ Jesus, and who put no confidence in the flesh— 4 though I myself have reasons for such confidence. Philippian definition at Dictionary.com, a free online dictionary with pronunciation, synonyms and translation. Qui chirographa Caesaris defendisset lucri sui causa, is leges Caesaris, easque praeclaras, ut rem publicam concutere posset, evertit. Non tractabo ut consulem; ne ille quidem me ut consularem. Non enim a te emit, sed, priusquam tu suum sibi venderes, ipse possedit. qui ordo clarissimis civibus bene gestae rei publicae testimonium multis, mihi uni conservatae dedit. Quid enim aliud dicam? Philippicae by Cicero, unknown edition, Open Library is an initiative of the Internet Archive, a 501(c)(3) non-profit, building a digital library of Internet sites and other cultural artifacts in digital form.Other projects include the Wayback Machine, archive.org and archive-it.org Testamentum irritum fecit, quod etiam infimis civibus semper optentum est. Signa, tabulas, quas populo Caesar una cum hortis legavit, eas hic partim in hortos Pompei deportavit, partim in villam Scipionis. Si sunt falsa, cur probantur? 96-106; Cic.Phil.II 118-119; Cic.Phil. quorum etiam institores sunt, qui ea tamquam gladiatorum libellos palam venditent. GNT Leatherbound Bible Catholic Edition with Deuterocanonicals / Apocrypha & Imprimatur @ $67.99.